ΕΡΜΙΟΝΙΔΑ: Η Σταματίνα Βόγλη, πρώτη επιτυχούσα της Αργολίδας, στην Ιατρική Αθηνών μιλά στην ¨Ενημέρωση Πελοποννήσου"

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στον Κώστα Πρώιμο

Σταματίνα Βόγκλη:
«Η σκέψη ότι κάποτε, θα μπορώ
 να σώσω έστω και μια ζωή,
μου έδινε κουράγιο να συνεχίσω»…ς

Η Δημοτική Κοινότητα των Διδύμων, αλλά  και ο Δήμος Ερμιονίδας γενικότερα, μπορεί να  υπερηφανεύονται, για την δεκαοχτάχρονη Σταματίνα  Βόγκλη, η οποία κατάφερε να  εισαχθεί πρώτη, στην Ιατρική σχολή Αθηνών, στις πανελλήνιες εξετάσεις, από όλους τους υποψηφίους που συμμετείχαν, στην  Περιφερειακή Ενότητα Αργολίδας! Η επιτυχούσα, μαθήτρια του Γενικού Λυκείου Κρανιδίου, παραχώρησε στην «Ενημέρωση Πελοποννήσου» την ενδιαφέρουσα συνέντευξη που ακολουθεί.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Σταματίνα το περίμενες; Ότι θα έμπαινες στην Ιατρική, πρώτη από όλους τους υποψηφίους της  Αργολίδας; Δεν είναι και λίγο…. Πού οφείλεις την επιτυχία σου;

ΒΟΓΚΛΗ: «Όχι δεν ήταν αυτός ο  πρωταρχικός μου στόχος...Εγώ απλώς ήθελα  γράψω όσο πιο καλά μπορούσα, για να μπω στην Ιατρική… προετοιμαζόμουνα αρκετές χρονιές, πριν την Τρίτη λυκείου, θυσιάζοντας αρκετά πράγματα, όπως τον ελεύθερο μου χρόνο, ο οποίος ήταν περιορισμένος… Τελικά το αποτέλεσμα με δικαίωσε».

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Το Γενικό Λύκειο Κρανιδίου φημίζεται για την υλικοτεχνική  του  υποδομή και το υψηλό επίπεδο, των καθηγητών του …  Το γεγονός ότι υπήρξες μαθήτρια του ΓΕΛ  εκτιμάς ότι συνέβαλλε, στην επιτυχία σου;
ΒΟΓΚΛΗ: «Το σχολείο μας, είναι όντως πάρα πολύ καλό και βοηθά εμάς τους μαθητές, να αποκτήσουμε γερές βάσεις, κυρίως στις προηγούμενες τάξεις… Στην Τρίτη λυκείου, οι καθηγητές έχουν την διάθεση να μας στηρίξουν, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά ο χρόνος που προβλέπεται από το Υπουργείο, για το  κάθε μάθημα, είναι πολύ μικρός. Έτσι αναγκαστικά, χρειαζόμασταν εξωσχολική βοήθεια, ιδιαίτερα μαθήματα, όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι οι μαθητές που είχαν ως στόχο, να περάσουν σε μια σχολή…  Παρά το γεγονός ότι και οι καθηγητές μας είχαν όλα τα φόντα και η υλικοτεχνική υποδομή του σχολείου στο Κρανίδι είναι κατάλληλη, η Τρίτη λυκείου δεν μας βοήθησε, για τον λόγο που σας ανέφερα προηγουμένως…»
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ Ποια είναι τα όνειρα σου; Μέχρι που επιθυμείς να φτάσεις; Το έχεις σκεφτεί;
ΒΟΓΚΛΗ: «Πρώτα από όλα, θέλω να γίνω μια πολύ καλή γιατρός. Αυτό με ενδιαφέρει περισσότερο, ώστε να βοηθήσω, όσο πιο πολύ κόσμο μπορώ ….Πολλές φορές, κουραζόμουνα αρκετά, από το εντατικό διάβασμα, αλλά η σκέψη ότι θα μπορώ κάποτε να σώζω ζωές, μου έδιωχνε την κούραση, δίνοντας μου χαρά και κουράγιο, να συνεχίσω…  Αυτή είναι η προτεραιότητα μου»…
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Ως νέα, τι θα άλλαζες σήμερα στην επαρχία της Ερμιονίδας, αν υποθέσουμε ότι «περνούσε από το χέρι σου»…
ΒΟΓΚΛΗ: «Στα Δίδυμα από όπου κατάγομαι, αντιμετωπίζουμε πολλά προβλήματα… Ένα σημαντικό θέμα, είναι η κατάσταση με τα σκουπίδια. ΤΟ ζήτημα είχε καταλαγιάσει για λίγο με έντεχνο τρόπο, αλλά πάλι το τελευταίο διάστημα, πήρε διαστάσεις… Είμαστε δίπλα στην χωματερή και έχουμε νιώσει το πρόβλημα, στο πετσί μας… Επίσης με ενοχλούν οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, της άναρχης δόμησης. Η περιοχή της Ερμιονίδας, είχε γίνει τα τελευταία χρόνια, πόλος έλξης τουριστών και παραθεριστών, με αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και  συχνές πυρκαγιές»….
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Μέχρι πρότινος, ήσουν μέλος της μαθητιώσας νεολαίας της Ερμιονίδας… Σταματίνα, τι απασχολεί τους νέους στην επαρχία σήμερα; Τι συζητάτε στις παρέες;
ΒΟΚΓΛΗ: «Σαφώς και μας απασχολεί το μέλλον. Βλέπουμε την κατάσταση γύρω μας… Δεν είμαστε ασυνείδητοι  ως νέοι, όπως κάποιοι θέλουν να μας παρουσιάζουν ή να νομίζουν… Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα και προσπαθούμε να βοηθήσουμε… Πολλοί νέοι, μόλις τελειώσουν τις πανελλήνιες εξετάσεις, αρχίζουν να εργάζονται για να συνεισφέρουν, στο οικογενειακό εισόδημα. Κατά τα άλλα στις παρέες μας συζητάμε φαντάζομαι ότι και όλοι οι νέοι στις υπόλοιπες περιοχές… Για την διασκέδαση μας, τις εξόδους μας, τις επιδόσεις στα μαθήματα μας και τις σχέσεις μας..»
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Αν  κάνουμε, ένα υποθετικό ταξίδι στο μέλλον και αντικρίσουμε την Σταματίνα έτοιμη, να ασκήσει την ιατρική…  Πες μου, θα γύριζες στην Ερμιονίδα, να ανοίξεις ιατρείο;.
ΣΤΑΜΑΤΙΝΑ: Αν υπήρχαν οι απαραίτητες συνθήκες και βέβαια θα γύριζα… Αν είχα δουλειά και μπορούσα να σταθώ επαγγελματικά… Ασφαλώς και θα μου άρεσε, να βοηθάω τους συντοπίτες μου»…