Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη: Τις ημύνθη περί πάτρης;

Πριν από ένα χρόνο, σε όλη την Ελληνική επικράτεια γιορτάσθηκε το "Έτος Παπαδιαμάντη", με αφορμή τα 100 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Έλληνα πεζογράφου. Το κείμενο που ακολουθεί, γράφτηκε τη χρονιά των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων και 15 χρόνια πριν τον θάνατό  του, όταν ήταν σε ηλικία 45 ετών.
Είναι λυπηρό το γεγονός ότι οι νέοι Έλληνες δεν θα μπορέσουν να το διαβάσουν, να το απολαύσουν και να αισθανθούν τα συναισθήματα που προκαλεί, λόγω της γλωσικής πενίας στην οποία τους έχει οδηγήσει το κόμμα των πολιτικών κομμάτων από το 1974 και μετά. Όμως, κείμενα σαν αυτά του Παπαδιαμάντη, θα ήταν ύβρις αν τα μεταγλωτίζαμε στην σημερινή "τηλεοπτική δημοτικιά καθομιλούμενη".
Το κείμενο του Παπαδιαμάντη, "το αλιεύσαμε" στο Εθνικιστικό blog ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΑΝΟΜΑΣΤΗΣ, απ' όπου και το αντιγράφουμε.
Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη: Τις ημύνθη περί πάτρης; 
"Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος. Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλεπταί, εκατάστρεψαν το έθνος, ανάθεμα τους. Κάψιμο θέλουν όλοι τους!
Τότε σε εξεθέωναν οι προεστοί κ’ οι «γυφτοχαρατζήδες», τώρα σε «αθεώνουν» οι Βουλευταί κι οι Δήμαρχοι. Αυτοί που είχαν το λύειν και το δεσμείν εις τα δύο κόμματα, τους έταζαν «φούρνους με καρβέλια»,  δώσαντες αυτοίς ουχί πλείονας των είκοσι δραχμών μετρητά, απέναντι, καθώς τους είπαν, και παρακινήσαντες αυτούς να εξοδεύσουν κι απ’ τη σακκούλα τους όσα θέλουν άφοβα, διότι θα πληρωθούν μέχρι λεπτού, σύμφωνα με τον λογαριασμόν ον ήθελαν παρουσιάσουν. Το τέρας το καλούμενον επιφανής τρέφει τη φυγοπονίαν, την θεσιθηρίαν, τον τραμπουκισμόν, τον κουτσαβακισμόν, την εις τους νόμους απείθειαν. Πλάττει αυλήν εξ’ αχρήστων ανθρώπων, στοιχείων φθοροποιών τα οποία τον περιστοιχίζουσι, παρασίτων τα οποία αποζώσιν εξ’΄αυτού…Μεταξύ δύο αντιπάλων μετερχομένων την αυτή διαφθορά, θα επιτύχει εκείνος όστις ευπρεπέστερον φορεί το προσωπείον κι επιδεξιώτερον τον κόθορνον. Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεοκοπίας".

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, εφημερίδα Ακρόπολις, 1896